دایره‌المعارف تشیع (جلد 15: مآثر ـ مینوی) زیر نظر احمدصدر حاج‌سید‌جوادی کامران فانی، بهاء‌الدین خرمشاهی، حسین خندق‌آبادی. تهران: حکمت، 1394. چاپ اول. 595 ص. رحلی. جلد اول تا چهاردم این اثر طی سال‌های 1366 تا 1392 به چاپ رسیده است.

«دایرةالمعارف تشیع» دانشنامه‌ای فارسی است که در پانزده جلدی که تاکنون به چاپ رسیده، به موضوع‌های مختلف دینی اعم از کلامی، اعتقادی، فقهی، اصولی، تاریخی، جغرافیایی، علمی و فرهنگی جهان تشیع می‌پردازد.

توصیف و تحلیل کلمات اساسی قرآن، نهج‌البلاغه و آثار امامان شیعه؛ شرح احوال چهارده معصوم، شیعیان، صحابه و رجال حدیث؛ مسائل فقه و اصطلاحات اصول، تفسیر و کلام؛ زندگانی علما، حکما، عرفا، شعرا، خوشنویسان و معماران زبردست شیعه؛ تاریخ و جغرافیای تشیع؛ دانشمندانی که توجه خود را به علوم محض و یا به تهذیب نفس معطوف داشته‌اند؛ توصیف و معرفی کتاب‌های مهم شیعه؛ توضیح و تحلیل اصطلاحات در کلیه معارف تشیع؛ معرفی آثار و ابنیه مهم و معرفی خاندان‌های مهم شیعه از جمله اهداف تدوین این دایرةالمعارف است.

منابع مورد استفاده در دایرةالمعارف تشیع، در درجه اول، منابع شیعه‌ است؛ اما در صورت ضرورت و برای تحقیق و تطبیق، به منابع سنی نیز مراجعه شده‌ است. سعی پدیدآورندگان این اثر بر عدم استفاده از مقاله ترجمه‌شده در آن است.

جلد پانزدهم این دانشنامه که همه مدخل‌های حرف «میم» را در برمی‌گیرد از مدخل «مآثر» شروع و با مدخل «مینوی» به پایان می‌رسد. در این مجلد مدخل‌هایی درباره هنر شامل معرفی هنرمندان همچون خطاطان، نقاشان، معماران و بناهایی که از نظر تاریخی و فرهنگی شیعه حائز اهمیت است، مانند مساجد، آستانه‌ها، امامزاده‌ها، آرامگاه‌ها، بقعه‌ها، تکایا، حسینیه‌ها و بعضی از برج‌ها، باغ‌ها و سقاخانه‌ها منتشر شده است.

شایان ذکر است این اثر مرجع، در تاریخ «25 مرداد 1394» رونمایی شده است که گزارش آن مراسم در اینجا قابل مشاهده است.