نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی. قم: آل علی(ع)، 1379. چاپ اول. 960 ص. وزیری.

مطابق نظرات ناشر کتاب و به لحاظ نسخه‌شناسی، نهج‌البلاغه حاضر، که به «نسخه المعجم المفهرس دشتی» نیز معروف است از نظر شماره‌های خطبه‌ها و نامه‌ها و حکمت‌ها با نسخه‌های زیر هماهنگ است:

1. شرح و ترجمه نهج‌البلاغه/محمدتقی جعفری.
2. شرح و ترجمه نهج‌البلاغه/میرزا حبیب‌الله خوئی.
3. ترجمه نهج‌البلاغه قرن پنجم/به تصحیح جویزی.
4. ترجمه نهج‌البلاغه/اسدالله مبشری.
5. ترجمه نهج‌البلاغه/سپهر خراسانی.
6. ترجمه نهج‌البلاغه/ امام و آشتیانی(زیر نظر آیت‌الله مکارم شیرازی).
7.ترجمه نهج‌البلاغه/شریعت.
8. ترجمه نهج‌البلاغه/ شهیدی.

و به لحاظ ویژگی ترجمه، دربردارنده 25 شاخصه زیر است:
1. عنوان دادن به مطالب؛
2.نامگذاری خطبه‌ها، نامه‌ها، حکتها؛
3. اشاراتی به علوم و فنون؛
4. ویژگی عمومی بودن ترجمه؛
5. رعایت اصل «پیام رسانی» در ضرب‌المثل‌ها؛
6. تفسیر صحیح متشابهات؛
7. آرودن نکات تاریخ؛
8. آوردن اسامی اشخاص و اماکن؛
9. آوردن شان نزول خطبه‌ها؛
10. فهرست موضوعی؛
11. آوردن توضیحات ضروری در متن و پاورقی؛
12. فهرست مطالب کتاب؛
13. آوردن اختلاف نسخه‌ها(در متن عربی)؛
14. شماره‌گذاری متن عربی(یک خط در میان)؛
15. آوردن موضوعات کلی خطبه‌ها، نامه‌ها، حکت‌ها؛
16. ترجمه توضیحات سیدرضی به عنوان؛
17. مشخص کردن مرجع ضمائر؛
18. مشخص کردن مخاطب‌های امام(ع) در نهج‌البلاغه؛
19. تفسیر صحیح عام، خاص، مطلق، مقید؛
20. تبیین صحیح اهداف امام(ع) در طرح ارزشها؛
21. آوردن آدرس آیات قرآن؛
22. آوردن برخی از اشعار ضروری؛
23. آوردن مدارک احادیث موجود در کتاب؛
24. آوردن آمار و ارقام ضروری؛
25. بررسی تطبیقی مکاتب(در پاورقی).