به اعتقاد مؤلف، عناصر محوری حضور قرآن در نهجالبلاغه و رهنمودهای نهجالبلاغه درباره قرآن از سه رکن اساسی تشکیل شده است:
1. تطبیق محتوای نهجالبلاغه با مضمون قرآنی، و تعلیل مطالب آن با آیات کتاب خدا، و ظهور مطالب قرآنی در سخنان علیبن ابیطالب(ع)؛
2. استشهاد امیرالمومنین(ع) به آیات خاص قرآن، و تمسک آن حضرت(ع) در موارد مخصوص به بخشی از آیات الاهی قرآن حکیم؛
3. تعریف، ترغیب و تبیین حقیقت قرآن کریم از زبان علیبن ابیطالب(ع) در نهجالبلاغه.
این کتاب، متناسب با رهیافت فوق، در پنج فصل به شرح زیر تنظیم شده است:
فصل 1: انسان کامل، قرآن تکوینی است؛ اطلاق کتاب الاهی، بر موجود طبیعی.
فصل 2: استحقاق علیبن ابیطالب(ع) برای معرفی قرآن حکیم؛ عظمت اهل بیت(ع)؛ علی(ع) از زبان خودش؛ عظمت علمی و عملی علی(ع)؛ هماهنگی حقیقت انسان کامل با حقیقت قرآن.
فصل 3: بررسی نظام فاعلی قرآن در نهجالبلاغه.
فصل 4: بررسی نظام داخلی قرآن در نهجالبلاغه؛ چگونگی تفسیر قرآن در نهجالبلاغه؛ تفسیر قرآن به قرآن، در حدیث رسول اکرم(ص).
فصل 5: بررسی نظام غایی قرآن، در نهجالبلاغه؛ هدف آفرینش جهان و نظام غایی قرآن، در نهجالبلاغه.